Echtscheidingstestament

Veel mensen die gescheiden zijn willen niet dat een ex nog iets uit hun erfenis ontvangt. Ook al ben je als ex-echtgenoten niet automatisch elkaars erfgenaam, toch kan de erfenis via de kinderen nog bij de ex terechtkomen.

Stel dat een gescheiden vader komt te overlijden. Als hij niks heeft geregeld in een testament, dan zullen zijn eigen kinderen erfgenaam zijn. Doorgaans zal dat ook de bedoeling zijn. Toch nemen veel gescheiden ouders daarnaast nog een zogenaamde tweetrapsmaking op in hun testament. Met een tweetrapsmaking regelt een gescheiden ouder niet alleen wie zijn erfenis krijgt, maar ook wie de erfenis krijgt als de kinderen vervolgens komen te overlijden en nog wat over hebben uit de erfenis van de ouder. Dit voorkomt dat de rest van de erfenis dan toch bij de ex terecht komt, of bij inmiddels geboren halfzusjes en -broertjes van de kinderen.

Als de kinderen nog minderjarig zijn, is het verstandig om in een testament vast te leggen wie de erfenis gaat afwikkelen en beheren voor de minderjarige kinderen. Dat kan door het benoemen van een executeur en bewindvoerder in een testament. De ouder kan daarnaast ook zelf de leeftijd bepalen waarop de kinderen de erfenis zelf mogen beheren. Is er geen executeurs- en bewindvoerdersbenoeming vastgelegd, dan ligt die taak bij de wettelijk vertegenwoordiger en dat is de andere ouder van de kinderen. U kunt dus zelf voorkomen dat de ex het via een omweg voor het zeggen krijgt.

Als de echtscheidingsprocedure loopt, maar nog niet tot een scheiding heeft geleid, is een echtscheidingstestament misschien nog wel belangrijker! Als het niet de bedoeling is dat de bijna-ex de erfenis ontvangt en er staat ook geen speciale echtscheidingsclausule in het huidige testament, dan moet er een onterving van de ex opgenomen worden in een nieuw testament.

Wilt u meer weten over een echtscheidingstestament, neem dan gerust contact met ons op. Wij spreken de mogelijkheden graag met u door.

Bron: art. 4:52 BW.