Minderjarige erfgenaam

Als een kind onder de achttien jaar een nalatenschap krijgt, dan moeten de wettelijk vertegenwoordigers (vaak zijn dit de ouders) de belangen van het kind behartigen.

Om te zorgen dat een kind geen schulden erft, moet de nalatenschap door middel van een verklaring bij de rechtbank op de zogenaamde ‘beneficiaire wijze’ aanvaard worden. Als de wettelijk vertegenwoordiger het beter vindt dat de minderjarige de erfenis helemaal niet ontvangt, bijvoorbeeld als de schulden de baten overtreffen, dan moet hij toestemming vragen bij de rechter om de nalatenschap te verwerpen.

Op deze manier kan de rechter in de gaten houden of de belangen van minderjarige erfgenamen goed worden behartigd. Soms vraagt de rechter om nadere informatie, als onduidelijk is of het kind in een voor hem of haar nadelige positie belandt.

Zo speelde er onlangs een geval waarbij een Nederlander overleed en er sprake was van een minderjarige erfgenaam die in het buitenland woonde. De ouders van het kind verzochten de Nederlandse rechter om machtiging om de nalatenschap namens het kind te verwerpen. In dit geval moesten er diverse Europese verordeningen nagekeken worden om te bepalen of de Nederlandse rechter wel bevoegd was. Vervolgens moest via het Haags Kinderbeschermingsverdrag 1996 worden beoordeeld welk recht van toepassing was bij de beoordeling of er machtiging kon worden verstrekt.

Al met al brengt een niet gewenste erfenis voor minderjarige erfgenamen en ouders veel bureaucratie met zich mee. In dit voorbeeld werd dat door het internationale karakter van de zaak nog verergerd.

Heeft u nu of misschien in de toekomst te maken met een nalatenschap waarin minderjarigen erven? Wij adviseren u graag, zodat u zowel bij het maken van een testament als bij het afwikkelen van de nalatenschap voorbereid bent op alle bijzonderheden.